OPIS
Pięćdziesiąt lat po kapitulacji niemieckiej w maju 1945 roku ukazują się przemyślenia Heideggera z tego okresu. W obliczu spustoszenia Niemiec i Europy, wiąże on w swoich rozmowach zapomnienie bycia przez naznaczone piętnem woli myślenie nowożytne, które manifestuje się panowaniem techniki, z "obejmującym Ziemię procesem zniszczenia". Są tu obecne główne tematy jego późnej filozofii. Kto jednak, patrząc na daty, oczekuje słów filozofa w kwestii końca reżimu nazistowskiego, poczuje się zawiedziony. Heidegger wybrał nową formę dla swojej drogi myślenia: są to wymyślone rozmowy, prowadzone w różnych sytuacjach między kimś zawsze wskazującym, a jednym lub dwoma rozmówcami myślącymi podobnie lub inaczej. We wszystkich trzech rozmowach chodzi o inną, lub nawet "przyszłą" istotę myślenia, które wychodzi od wyzwolenia.