Graficznie bardzo słabo, rysunki charakteryzuje zupełny brak cieniowania, kreska jest bardzo uproszczona. Fabularnie to kiepski komiks akcji z nutką feministycznej propagandy. Głównej bohaterki wręcz nie da się lubić. Odradzam.

Graficznie bardzo dobrze, rysunki charakteryzuje brak cieniowania, który potrzebny nie jest, a kreska pomimo tego, że uproszczona lepiej wpływa na odbiór komiksu, kiedy na rynku trykotów mamy zalew hiper-semi-realistycznych rysynków, które zaczynają z wiekiem strasznie męczyć. Fabularnie to dobrykomiks akcji z nutką feministycznego przesłania. Głównej bohaterki wręcz nie da się nie lubić. Polecam.

Faktycznie słabo, taki typowy współczesny komiks Marvela gdzie mamy lekką fabułę, dużo komedii, trochę propagandy i przeciętną do bólu oprawę graficzną. Nie zgodzę się z przedmówcą, że mamy zalew jakieś hiperrealistycznej kreski bo jest zupełnie odwrotnie (przynajmniej w Marvelu) gdzie 90% komiksów jest rysowana w takim stylu, że trudno odróżnić jednego rysownika od drugiego. Praktycznie wszyscy tworzą teraz techniką "ligne claire" bo jest najprostsza i najszybsza. Praktycznie do lamusa odeszli rysownicy którzy używają dużej ilości kresek, cieniowania albo operują większymi plamami czerni. Niestety też dołączam do grona odradzaczy.

Nie jestem fanem Marvel Now 2.0 czy ANADU. Poziom różnych serii (Deadpool, X-Men, Avengers, TASM, Stary Wolverine) mocno spadł w dół, a to nawet nie były w Marvel Now świetne i najlepsze serie, w najlepszym przypadku miały miano niezłych czytadeł. Zdarzają się wyjątki jak Vision, Karnak, Black Panther czyAll-New Wolverine, ale w porównaniu z MN i wcześniej jest gorzej, Ale czekałem na Mockingbird, oczekiwując jakichś fajnych eksperymentów, gdzie fabuła nie musi być najważniejsza, tylko narracja czy poszczególne wątki postaci (Ms Marvel, Hawkeye, Moon Knight z MN), albo chociaż coś na poziomie Jessici Jones czy niezłego Daredevila Brubakera. I niestety nie dostałem żadnej z tych rzeczy. Zamiast tego mam typowego Marvela - lekkiego, z humorem, rozrywkowy komiks nie wymagający specjalnie dużej uwagi. Czy to oznacza, że jest źle? Nie powiedziałbym, uważam że dwójka panów wyżej przesadza, nazywając komiksem tragedią. (Nie wiem czemu panem P. się w ogóle przejmować, człek wystawia różnym komiksom 1 gwiazdkę w recenzjach) To nie jest na szczęście poziom nużącego Pająka Slotta, słabych Extraordinary X-Men czy irytującego Deadpoola. To jest po prostu typowy, średni Marvel, którego się przyjemnie czyta, ale po lekturze pozostawia niedosyt - czyli trochę taki Hawkeye/Old Man Logan Lemire'a (Niech weźmie się za autorskie projekty, a nie Marvelozę). Samą historię wydał Egmont głównie dlatego, bo rysuje Kasia Niemczyk, która tutaj i w internecie nie dostaje dużo pochwał. I dziwi mnie to, bo ludzie chyba mają naprawdę zbyt duże oczekiwania, jeśli niezłą kreskę sprowadzają do miary słabizny czy przyciętności. Znaczy, kreska nie jest zbyt szczególna, ale na pewno nie okropna. Co do stylu ligne claire - może go za dużo stosują, ale że tych rysunków Cammuncoli'ego, Niemczyk, Hawthorne'a, Sorrentino, Lopeza i wielu innych artystów peleryniarzy z Marvela nie da się odróżnić to trzeba mieć naprawdę kiepski wzrok, 10-latek dałby sobie radę, a taki dorosły nie? Przechodząc do sedna: nie odradzam tego komiksu, jednak lepiej sprawdzić z nowego Marvela Visiona Kinga czy Hawkeye'a Fractiona, te oferują coś wiecęj niż kolejny rozrywkowy capeshit.

Fabularnie nie rzuca na kolana, mówiąc jak najoględniej. W zasadzie to kupiłem sobie, bo byłem ciekaw rysunków Kasi Niemczyk. Najważniejszym stwierdzeniem dla mnie jest fakt, że nie ma wiochy. Niemczyk rysuje tak, że nie odstajemy na tle innych rysowników. Fajnie wpisuje się w cały nurt obecnego Marvela, zatem misja zakończona sukcesem. Wszystko faktycznie okraszone jest feminizmem, bo tytuł celuje raczej w żeńską część komiksomaniaków. To taki miks Hawkeye'a i Ms Marvel. Czyta się lekko, ale po połowie wcale nie ciekawiło mnie co będzie dalej. Jeśli jesteś babką, być może dasz cztery gwiazdki, bo facetów raczej nie biorą żarty z sześciopakiem Hawkeye'a. Tak już jest, że większość facetów woli żarty związane z rozbudowaną kobiecą klatką piersiową, najlepiej nieosłoniętą stanikiem. A Mockingbird to takie pół na pół, ale z akcentem postawionym na puszczanie oka w stronę żeńskiej widowni. Jeśli się sprawdza, to wspaniale. Lubię jak babki lubią komiksy i kumają o co biega.